وصیت نامه :از آنجا که بار سفر بستیم تا به ندای هل من ناصر ینصرنی امام حسین (ع) و حسین زمان خمینی عزیز پاسخ مثبت دهیم فرازی چند بر اساس حدیث نبوی بعنوان یادگار باقی میگذارد ای خدا شاهد باش که هدفی جز جلب رضای تو ندارم، شاهد باش که من آگاهانه در این راه قدم نهادم و در این راه به هدف اصلی که شهادت در راهت بود رسیدم.
ای مردم خدای نکرده روزی نشود که شما جبهه را فراموش کنید یا نعوذبالله از امامتان ابراهیم بت شکن و اسلام فراموش کنید اگر چنین شود آنروز دیگر روز عزا و روز غم وغصه ماست.
جبهه ها را پر کنید و بیائید تا اوج انسانیت و کمال را در این بچههای بسیجی ببینید.
اما تو ای مادرم در میان کتابها گشتم تا نامی مقدس و خوب را برایت برگزینم اما چیزی دستگیرم نشد لیکن همان نام مادر را بر می گزینم تو که سعی کردی من فقدان پدرم را حس نکنم اینک از تو می خواهم صبور باشی و در شهادتم گریه و شیون زیاد راه نیندازی.
برادرانم : از شما نیز می خواهم اول صبر کرده و مادر خود را کمک کنید و ثانیاً می خواهم دنباله رو خط امام و شهیدان باشید.
و اما تو ای تنها خواهرم : بدان که استعمار از سیاهی چادر تو می ترسد پس حجابت را بیشتر حفظ کن تا آنها نیز بیشتر از تو بترسند.