وصیت نامه شهید حمید شادکام‌

وصیت نامه :ه تعالی
اعوذبا…من الشیطان الرجیم- ولاتحسن الذی قتلوافی سبیل ا…امرتاًبل احیاءعندربهم یرزقون.
ونپنداریدآنان که کشته شدنددرراه خدامردگان، بلکه زنده گانندونزدپروردگارشان روزی داده می شود.
بارالها، توخودشاهدی که هدف وانگیزه ام ازقدم نهادن به محیط پاک جبهه، انجام تکلیف وظیفه شرعی والهی بودکه برعهده خودم می دیدم.
معبودا، چه زیباست جلوه گاه جمالت وچه باشکوه است نمایشگاه جلالت. درحیرتم که ای خداوندکه این منم که افتخاررازونیازدراین موقعیت نصیبم گشته است. نمی دانم لحظاتی که باتوبه نیایش می پرداختمچه لحظاتی بودکه نه گذشته داشت ونه حال ، وآینده، بلکه پیامی ازابدیت بودکه مرابرای خواندن به بارگاهت آماده می ساخت ، این همان پیام ابدیت بود که معنای واقعی حیات رادراین کوه خاکی ناپذیربرای این موجودازحیات بی خبرقابل درک ودریافت می نمود.
آری، ای رب اعلای من، این منم، ولی نه آن فن که روزگاربس طولانی مراازدامن مهرومحبتت گرفته، دربیابان بی سوته وسراب وآب نمای زندگانی حیوانی رهایم ساخته بود. معشوقامراببخش ازاین که نتوانستم آن طوری که شایسته ورضای توباشدقدم بردارم وفقط همین رافهمیدم که :
«بدم زنده شدم، گریه بدم خنده شدم                           دولت عشق آمدومن، دولت پاینده شدم
مولای من ای دانای درون وبرون، من بیش ازاین، برآن بودم که برای وصول به یارگاهت، راههایی بس دورودرازدرپیش دارم، بایدمسافتهاطی کنم وازمنزلگاهای خطرناک وناپدیدبگذرم، حالامی فهمم که من
ازگل آدم شنیدم بوی تو                                         راههاپیموده ام تاکوی تو
دیگرراهی درپیش ندارم که درنوردم، تنها بایدگامی بردارم وپیشانی برآستان کبریائی آب بگذارم، این گام همان سرازخاک برداشتن وقصددیدارتونمون است، مولایم، من حقیرکه توان ازدست دادن حتی کوچکترین عضوبدنم راندارم چگونه می توانم درآتش خشم توبسوزم، پس مراببخش وازآتش خشم خودمحفوظم بدار.
واماشماای همسنگران وبرادرانم،جبهه هاراپرنگه داریدومساجدازخالی نگذارید وبرای رهبرمبیرماندعاکنید، خداونداوراازمانگیردانشاءا…
دوستان عزیزازاین که نتوانستم دوستی شایسته برای شماباشم مراببخشیدوبه زبان خودبیاوریدکه حلالم کرده ایدپدرمادرمهربانم، خداراشکرکنیدکه به شماتوفیق دادکه امانتش رابه خوبی حفظ نموده ودرراه خودش تقدیم داشتیدوچه زیباست امانت رابه صاحب اصلی اش برگرداندن پدرومادروخواهران وبرادرعزیزم می دانیدکه نتوانستم حق فرزندی رابه شماپدرومادرمهربان وحق برادری رابرای شمابرادروخواهرانم بجابیاورم ولی امیدآن دارم که مراببخشیدوازهمه شماحلالیت می طلبم، انشاءا…که باریم ازخداوندطلب مغفرت کنبد.اگرکسی حق مالی برگردنم داردبه منزل مراجعه وحقش رامطالبه نمایدوازدیگرمواردحق الناس که برگردنم هست مراعفوکنندوبرایم حلالیت بطلبید
مرادربهشت رضاوحتی المکالن درشب جمعه دفن کنیدتاشایدموردشفاعت شهداقرارگیرم وهمچنین خداوندلطف کندومراازشهدای واقعی قراردهد.
اگرشهیدشدم چون من خادم امام حسین (علیه السلام) بودم برای من گریه نکنیدوبرای مظلومیت اربابم حسین ابن علی(ع)گریه کنید.
ازهمه تقاضای عفوبخشش می نمایم
والسلام- حمیدشادکام تر
مورخه7/12/65