وصیت نامه :یتنامه شهید رضا طالبی
با سلام و درود خدمت آقا امام زمان و نائب برحقش امام خمینی و با سلام و درود خدمت شهدای گلگون کفن جمهوری اسلامی ایران
و به امید پیروزی رزمندگان کفر ستیز اسلام در تمامی جبهه های نور علیه ظلمت و با درود و سلام به شما یاران صدیق و وفادار جمهوری اسلامی که اوقات پرارزش و گرانبهای خود را وقف اسلام و جمهوری اسلامی می کنیم با عرض سلام خدمت پدر عزیزم پدر جان هر کس که در این لحظه وصیت نامه ای می نویسد ولی من نمی دونم چه چیزی برایتان بنویسم زیرا آرام و ساکت به دنیا آمدم و موقعیت زندگی من با دیگران فرق داشته است در طول این زندگی کوتاه و چندین ساله همیشه سعی می کردیم که گوشه ای از خوبیهای بی نهایت شما را جبران کنم می خواستم بقول شما بال شما باشم نه بارتان ولی افسوس زیرا که از امروز درس من تمام می شد و می توانستم به شماها ذره ای کمک کنم . ولی زمان به من این وقت را نداد که در خدمتتان باشم پدر جان بعد از اینکه من مادر را از دست دادیم بعد از آنکه پل آرزوهایم شکست و راه سعادت و خوشبختی را به روی خودم بسته می دیدم تا غم ها را فراموش کنم من را غرق در مادیات کردید که شاید به فکر مادر نباشیم ولی باور کنید روزی که مهربانی مادری را نسبت به فرزندش در کوچه و بازار با مهربانی مادران دوستانم را نسبت به آنها می دیدم اشک در چشمانم جمع می شد و در دل با خودم می گفتم و یا بهتر است بگویم فریاد می زدم ای خدا چرا من را آفریدن چرا من را در این دنیای فانی گذاشتن و چرا این همه غم و اندوه را بر من حلال کردی .