وضعیت دشمن :
پس از انجام عملیات قادر 1 و 2 و هدفگیری و تمرکز نیروی خودی روی ارتفاعات گوشینه، حسن بیگ و نیز ارتفاعات همجوار آنها، دشمن به ایجاد خطی مستحکم و پیوسته مبادرت ورزید. این خط از سراسپندار، سرهاجری، سرخیات و سربله تا گوشینه و دامنههای انتهایی یال حصاروست امتداد مییافت.
عمده قوای دشمن در قادر 1 و 2، در سراسپندار تا گوشینه مستقر بود. با نزدیکی عملیات قادر 3، اطراف ارتفاع پیرعمر و برده بوک نیز توسط لشکر 7 پوشانده شد.
براساس اطلاعات موجود، یگانهایی که قبل از عملیات قادر 3 در منطقه مستقر بودند، به شرح زیر میباشند:
- تیپهای 65 و 66 نیروی مخصوص
- تیپهای 433 و 438 از لشکر 23 پیاده
- تیپ 431 از لشکر 33 پیاده
- تیپهای 428، 439، 123، 609 و 702 پیاده
- تیپ 2 کماندو و یک تیپ کماندو از سپاه سوم
- تیپ 10 زرهی
سازمان رزم قادر 3 :
قرارگاه حمزه
حمزه 1
ارتش = لشکر (-) 23 نوهد + گردان 344 توپخانه 105 م.م
سپاه = 1 گردان از لشکر 31 عاشورا + 1 گردان از لشکر 17 علیابنابیطالب(ع)
حمزه 2
ارتش = –––––
سپاه = تیپ ویژه شهدا
حمزه 3
ارتش = تیپ 1 لشکر 77 پیاده + گردان 383 توپخانه 105 م م
سپاه = 1 گردان از لشکر 5 نصر
حمزه 4
ارتش = تیپ 55 هوابرد
سپاه = –––––
حمزه 5
ارتش = لشکر (-) 28 + گردان 391 توپخانه 105 م. م
سپاه = 1 گردان از تیپ 21 امام رضا(ع)
حمزه 6
ارتش = لشکر 64 پیاده (1 گردان) + توپخانه مستقر در منطقه عملیاتی والفجر 2
سپاه = لشکر 8 نجف اشرف (7 گردان)
توپخانه قرارگاه:
- دسته موشک زمین به زمین
- گردان (-) 341 توپخانه 130 م . م
- آتشبار یکم از گردان 369 کاتیوشا
نیروهای عمل کننده ضمن انهدام دشمن، ارتفاعات برده بوک، (1668 - 2497 - 1890 - 1592 - 2232 - 1900 )را تصرف و محور دربند دارالسلام را تامین مینمایند و همزمان در منطقه سیدکان ارتفاعات (1636 - 1037 - 955 - 956 - 984 )را تصرف و آماده میشوند تا بنا به دستور تک را به سمت غرب ادامه دهند.
حمزه 6 در قسمت راست محور جنوبی ماموریت تلاش اصلی و حمزه 5 در سمت چپ و حمزه 4 از طریق آسمان در این محور تلاش پشتیبانی را بر عهده دارند و حمزه 1 و 3 در شمال سیدکان ماموریت تالش فرعی را برعهده دارد. حمزه 2 نیز در احتیاط قرارگاه میباشد.
عملیات در بامداد 18/6/1364 از دو محور آغاز شد. در محور چپ (برده بوک)، که تلاش اصلی از آن طریق بود، نیروهای عمل کننده پس از ساعتها کوهپیمایی در ساعت 04:15 با نیروهای دشمن درگیر شده و سنگرهای اصلی آنان را منهدم ساختند و بلندترین قلههای برده بوک نیز به تصرف درآمد. به این ترتیب، تعدادی از نیروهای دشمن در نقاط مختلف پنهان شده و تعدادی نیز با استفاده از تاریکی فرار کردند.
با روشن شدن آسمان، نیروهای باقیمانده دشمن به تدرجی سربلند کرده و به صورت پراکنده از هر طرف مزاحم میشدند. توپخانه دشمن نیز منطقه را زیر آتش شدید خود قرار داد و در نتیجه برخی سنگرهای تصرف شده مجدداً توسط نیروهای عراقی اشغال گردیدند و از داخل آنها به سوی قوای خودی تیراندازی میشد.
در محور راست (حاج عمران)، نیروهای عمل کننده پس از خنثیسازی قسمتی از میدان مین - در تنگه دربند - تهاجم خود را برای شکستن خط دشمن آغاز کردند و همزمان از دو جناح چپ و راست نیز برای انهدام دشمن در گردمند و تپه شهدا مهیا شدند.
رزمندگان پس از پیشروی تا چومان مصطفی با واحدهای زرهی و آتش شدید توپخانه دشمن مواجه شده و ضمن تحمل تلفات مجبور شدند عقبنشینی کنند.
دشمن با اجرای آتش بسیار سنگین روی اهداف تصرف شده و نیز عقبههای خودی، پاتک گسترده خود را آغاز کرد. با فشار شدید دشمن، بعضی از گردانها تصمیم گرفتند عقبنشینی کنند و بعضی دیگر همچنان در مقابل نیروهای فراوان دشمن به مقاومت ادامه میدادند.
با عقبنشینی تعدادی از گردانها، دشمن به تدریج به طرف آخرین بلندیهای برده بوک پیشروی کرد و سرانجام با استفاده از موقعیت زمین و نیز نیروی اندک طرف مقابل، در ساعت حدود 14 موفق شد ضمن گسترش نیروی خود در منطقه موقعیتش را تحکیم بخشد.
منبع :
پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس