خونین شهر

خونین شهر

خونین شهر

خونین شهر

چرا آتش بس را نپذیرفتیم ؟


رئیس ستاد کل نیروهای مسلح در گفتگویی تفصیلی به بیان دلایل ادامه جنگ پس از عملیات بیت المقدس و فتح خرمشهر و همچنین پاسخگویی به شبهات مطرح شده توسط منافقین در خصوص ادامه جنگ توسط ایران، پرداخت.

فیروز آبادی

به گزارش فارس،سردار سرلشکر سید حسن فیروزآبادی طی گفتگویی در خصوص پاسخ به شبهه منافقین در مورد آتش ‌بس، پس از فتح خرمشهر گفت: این آزادی خود منشاء تحولات مهمی در ادامه جنگ به شمار می رود. در آن زمان، هنوز راه حل مشخصی برای پایان جنگ از سوی عراق، مجامع بین المللی و کشورهایی که مدعی میانجیگری بودند، مطرح نشده بود و صرفاً طرح آتش بس از سوی رژیم صدام پس از ناکامی در دست یابی به اهداف خود از طریق نیروی نظامی، پیشنهاد شد.

قبلاً رژیم عراق به دنبال تثبیت سرزمینهای تصرف شده بود، در حالی که پس از فتح خرمشهر، هدفش جلوگیری از شکست ارتش عراق در داخل خاکش بود در واقع، صدام احساس می کرد که گسترش موجی که در فتح خرمشهر راه افتاده است، طوفانی به پا خواهد کرد که احتمالاً سقوط رژیم صدام را در پی خواهد داشت و یا حداقل تصرفات تجاوز کارانه رژیم بعث را باز پس خواهد گرفت.

وی خاطرنشان کرد: برخی این گونه تحلیل می کنند که ماهیت رژیم عراق و شخصیت ماجراجوی خود صدام به گونه ای بود که در صورت احساس قدرت، مجدداً ایران را هدف حمله قرار می داد.

با پذیرش آتش بس، ضمانت و اجرایی برای پایان جنگ وجود نداشت

عضو شورای عالی امنیت ملی گفت:در زمان اعلام آتش بس از سوی صدام، تمامی سرزمینهای ایران از سوی رژیم عراق تخلیه نشده بود. برای نمونه، بین 900 تا 2500 کیلومتر مربع از قلمرو ایران در غرب کشور، در اختیار عراق بود که در صورت پذیرش آتش بس، عراق حاضر نمی شد آنها را تخلیه کند، تکلیف ما مشخص بود ناگزیر بایستی برای رهایی آن از دست دشمن اقدام می کردیم.

فیروزآبادی ادامه داد: ما هدف عراق را از طرح آتش بس، تنها جلوگیری از استفاده ایران از موفقیت بعد از فتح خرمشهر می دانیم؛ موضوعی که به معنای رسیدن به قرارداد صلح و پایان جنگ، نبود. به همین دلیل، اگر می پذیرفتیم جنگ در آن نقطه متوقف شود، ضمانت و اطمینانی نبود که جنگ پایان یابد. فرضیه دیگر این بود که در صورت پذیرش طرح مزبور، آتش بس برقرار می ماند، اما به صلح منجر نمی شد. یعنی هیچ اتفاقی نمی افتاد و هر دو طرف با پذیرش آتش بس برای سالهای طولانی در مرزها باقی می ماندند؛ در آن شرایط، غربیها، عرب ها و عراقیها آسوده خاطر می شدند و در این فرصت، ضمن حفظ آتش بس، با اقدامات دیپلماتیک و فشار بیشتر به ایران به خواسته های ننگین خود می رسیدند؛ چرا که فضای آن روز جهان علیه انقلاب اسلامی ملت ایران و هم جهت با رژیم بعث پلید بود.

فقط سه روز پس از پذیرش قطعنامه توسط جمهوری اسلامی ایران، ارتش عراق وقتی در محاسبات خود به این نتیجه رسید که می تواند تهاجم مجددی را برای اشغال مجدد خرمشهر آغاز کند، این تهاجم را هم در جنوب و هم در غرب کشور مجدداً انجام داد

ادامه جنگ لازم و به نفع جمهوری اسلامی ایران بود

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در ارتباط با حکمت امام راحل عظیم الشأن در آن مقطع تاریخی بیان داشت: به هر حال، پس از فتح خرمشهر ، از دیدگاه راهبردی و به صورت دراز مدت، ادامه جنگ لازم و به نفع ایران بوده است.

فیروزآبادی افزود: دستیابی به قدرت تهاجمی در جنگ علیه دشمن نخستین موردی است که پس از فتح خرمشهر اتفاق افتاد ؛ زیرا جنگیدن در سرزمین دشمن از مبارزه در سرزمین خودی و دفاع از آن بسیار مشکل تر است؛ مسئله ای که نیروهای مسلح کشور را آماده تر می کرد.

بسیاری از اقدامات علمی تحقیقاتی و ابتکارات صنعتی و مهندسی و عملیات های تاکتیکی ارزشمند پس از فتح خرمشهر انجام شده اند و به بیان دیگر، از نظر نظامی، قوی ترین عملیات های نظامی که برای ما درس و تجربه نظامی به همراه داشت و تولید قدرت علمی، فناوری و نظامی کرده است بعد از فتح خرمشهر انجام شده اند که از آن جمله می توان به عملیات والفجر 8 در فاو که واقعاً از نظر طراحی و اجرا بی نظیر بود و عملیات های خیبر ، والفجر 10، کربلای 3، گرفتن اسکله ها و کربلای 5 اشاره کرد که صرف نظر از ارزش، سیاسی و اجتماعی ارزش نظامی بسیار بالایی داشتند.

حکمت های حضرت امام در آن مقطع حساس، دم خروس آمریکا را نشان داد

چرا آتش بس را نپذیرفتیم ؟

رئیس هیئت امنای دانشگاه عالی دفاع ملی کشور، حکمت امام در آن مقطع تاریخی و دم خروس آمریکا را اینگونه بیان کرد: امام (ره) این آرمان را دنبال می کردند که در فرصت فراهم آمده با تأمین شرایط ایران جنگ را باید پایان داد . از شرطهای ایشان برای صلح این بود که عراق به طور کامل از خاک کشور عقب نشینی کند و خسارات ایران را بپردازد. همچنین، متجاوز تعیین شود و برای حل این مسائل هیئتی که مورد پذیرش دو طرف باشد، به صحنه بیاید. البته نه هیئتی آمد و نه آنها شرط ایران را مبنی بر عقب نشینی عراق از سرزمین های اشغالی را پذیرفتند. قدرت های بزرگ نیز مایل به پایان جنگ نبودند. و به خصوص نفوذ آنها در تعیین سمت و سوی مواضع حقوقی شورای امنیت، حل مسأله را مشکل تر ساخته بود. در مقطع پس از فتح خرمشهر، شورای امنیت سازمان ملل نیز سکوت 20 ماهه خود را شکست و در مورخ 21 تیرماه 1361، قطعنامه 514 را تصویب کرد.

آمریکا به عنوان قطب شورای امنیت، بدون توجه به خواسته های ایران که مطابق منشور ملل متحد بود مذاکره بدون شرط را دنبال می کرد. یعنی مخالفت با شرط های امام از منظر آمریکایی ها، هرگونه اتمام جنگ در شرایطی که ایران به لحاظ نظامی - سیاسی، دست برتر را داشت، به منزله تسلیم در برابر انقلاب اسلامی بود که برای منافع حیاتی غرب، عواقب وخیمی در پی داشت و کما این که اصولاً هدف از تحمیل جنگ نیز فایق آمدن بر گسترش انقلاب اسلامی بود. ایران در اعتراض به نحوه برخورد شورای امنیت با موضوع تجاوز عراق، حضور در جلسات این شورا را تحریم کرد.

عدم اطمینان به صدام و شرایط بین المللی نشانگر عدم اراده جهانی برای صلح بود

رییس ستاد کل نیروهای مسلح تصریح کرد: شرایط بین المللی، منطقه ای و عراق نشان می داد که هیچ گونه اراده جدی برای صلح وجود ندارد . از سوی دیگر ، تسلیم وضع موجود شدن بدون روشن بودن آینده آن و همچنین عدم اطمینان به صدام حسین که هر آن احتمال ماجراجویی جدید از جانب وی ممکن بود و نیز با توجه به برتری نظامی در جبهه ها و عدم امکان ادامه حالت نه جنگ و نه صلح ـ با توجه به آن که عراق در صحنه های دیگر به جز زمین فعال و مهاجم بود، موجب شد جمهوری اسلامی راهبرد تنبیه متجاوز و ادامه نبرد را انتخاب کند.

راهبرد ایران در دوران دفاع مقدس، مبتنی بر دفاع مشروع بود

فیروزابادی اظهار داشت: راهبرد جدید نظامی جمهوری اسلامی، مطابق حقوق بین الملل، بر اساس دفاع مشروع قابل تبیین است زیرا عموماً پذیرفته شده است که به محض آن که قلمرو دولت مورد تجاوز آزاد شد، دفاع مشروع ممکن است تا داخل خاک دولت متجاوز ادامه یابد و تا امحای کلیه امکانات و وسایل جنگی دولت متجاوز و مسئولان آن دنبال شود. دفاع مشروع تا هنگامی که شورای امنیت سازمان ملل اقدامات مؤثری جهت متوقف ساختن متجاوز و استمرار صلح و امنیت به عمل نیاورده، ادامه خواهد داشت و کشور مورد حمله، تنها داور تشخیص مؤثر بودن اقدامات خود به شمار خواهد رفت. بنابراین دفاع مشروع در جامعه بین المللی نیز مانند داخل کشورها در زمینه جزایی مورد استفاده قرارمی گیرد؛ یعنی، در آن واحد ، عملی برای حفظ کشور خود است و اقدامی برای مجازات متجاوز.

منطق و دانش نظامی حکم می کرد در شرایطی که امکان کسب امتیاز مؤثرتر در جنگ وجود دارد، دفع و تعقیب دشمن ادامه یابد. از طرف دیگر عراق که تحت تأثیر ابتکار عمل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به حالت انفعال در آمده بود، برای خروج از بن بست پیش آمده به کسب زمان نیاز داشت

یکی از علل ادامه جنگ، برتری کامل نظامی ایران بعد از عملیات بیت المقدس بود

وی در مورد پاره ای از دلایل و علت های تداوم جنگ پس از فتح خرمشهر با بیان برتری ایران در پس از عملیات بیت المقدس و گرفتن امتیاز زمان از دشمن و نبود تضمین بین المللی برای احقاق حقوق ایران گفت: پس از انجام عملیات بیت المقدس، ایران در برتری آشکار و قابل ملاحظه ای از نظر قدرت رزمی نسبت به عراق قرار داشت.

رییس ستاد کل نیروهای مسلح گفت: منطق و دانش نظامی حکم می کرد در شرایطی که امکان کسب امتیاز مؤثرتر در جنگ وجود دارد، دفع و تعقیب دشمن ادامه یابد. از طرف دیگر عراق که تحت تأثیر ابتکار عمل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به حالت انفعال در آمده بود، برای خروج از بن بست پیش آمده به کسب زمان نیاز داشت تا بتواند قوای تحلیل رفته خود را مجدداً بازیابی کند و نیروهای مسلح خویش را بازسازی کند، این در حالی بود که از دست دادن زمان برای نیروهای خودی پیامدهای منفی به دنبال داشت. لذا توقف پس از فتح خرمشهر به مفهوم ایجاد فرصت مناسب برای دشمن و از دست دادن فرصت برای ایران بود.

رژیم بعث عراق هیچگاه قابل اطمینان نبود

قطعنامه

رئیس ستاد کل نیروهای مسلح با اشاره به عدم اطمینان به دشمن متجاوز و احتمال تهاجم مجدد او به خاک جمهوری اسلامی ایران اظهار داشت: رژیم عراق هیچگاه قابل اعتماد نبود. حوادث پس از پذیرش قطعنامه 598 مؤید این نظریه است. زیرا فقط سه روز پس از پذیرش قطعنامه توسط جمهوری اسلامی ایران، ارتش عراق وقتی در محاسبات خود به این نتیجه رسید که می تواند تهاجم مجددی را برای اشغال مجدد خرمشهر آغاز کند، این تهاجم را هم در جنوب و هم در غرب کشور مجدداً انجام داد.

فیروزآبادی افزود: در حقیقت توقف ایران در جنگ بعد از فتح خرمشهر مخاطرات بالقوه و وسیعی را برای ایران اسلامی به همراه داشت. چرا که با توجه به شخصیت نامطمئن صدام و عدم اعتماد و اطمینان به مواضع سیاسی حزب بعث عراق و سیال بودن رفتار سیاسی این رژیم هیچ چشم انداز روشن و اطمینان بخشی از صلح وجود نداشت.

وی در پایان خاطر نشان کرد: تأثیر آزاد سازی سرزمینهای اشغالی پس از عملیات هایی که از ثامن الائمه تا بیت المقدس(ع) صورت گرفت، برداشتن فشار روانی و روحی و فیزیکی جنگ از ملت ایران و برطرف ساختن تهدید عراق از تمامیت ارضی، استقلال و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران بود. هنگامی فشارها و تنشها ، تهدیدهای سیاسی ، نظامی و روانی به دشمن تحمیل شد که جنگ به داخل خاک عراق کشانده شد.


تنظیم برای تبیان :

بخش هنر مردان خدا - سیفی

استاد تاکتیک های رزمی مات شد


                             گزارش آنتونی کرد زمن از عملیات بیت المقدس

 

آنتونی کرد زمن از شناخته شده ترین استادان آمریکایی است که گزارش ها و کتب متعددی درباره جنگ های اخیر نوشته است. دو جلد از دوره چند جلدی کتاب «جنگ های مدرن او» به جنگ عراق با ایران اختصاص دارد و  این بخش کوچکی از روایت کرد زمن از آزاد خرمشهر در کتابش «درس های جنگ مدرن» است.

آنتونی کرد زمن

به دنبال پیروزی ایرانی ها در آبادان، آنان تلاش کردند با تحکیم مواضع دفاعی شان، راه را برای حفظ خوزستان و آزادی خرمشهر هموار کنند. در جنوب خوزستان مناطق خشک و نیزارهایی وجود داشت که هر اقدامی باید با ملاحظه آن ها صورت می گرفت. در صورت سقوط خرمشهر، بصره  با تهدیداتی جدی رو به رو می شد. عراق نود هزار نفر نیرو در خوزستان داشت که ارتباطشان با عراق از طریق پلی روی شط العرب بود. در خرمشهر سیاست زمین سوخته (نابودی همه بناها و درختان) اجرا شده بود تا دفاع از آن ساده تر باشد. ایجاد میدان های مین و سیم های برق فشار قوی در کنار ایجاد پایگاه های توپخانه با ذخایر مناسب در تیررس شهر خرمشهر، از دیگر اقدامات عراق بود. دو لشکر توپخانه و یک لشکر زرهی در کنار 8 تیپ جیش الشعبی در خرمشهر مستقر بودند. آنان همچنان بر استراتژی دفاع ایستا و متمرکز پافشاری می کردند. با افزایش اهمیت سیاسی سلطه بر خرمشهر نسبت به موقعیت نظامی آن از سوی هر دو طرف، این نکته فراموش شد که ارتباط این شهر از خاک عراق تقریباً جدا شده است. همواره ایجاد دفاع زنجیره ای می تواند به یک دام بالقوه تبدیل شود و در این نبرد اگر چه ورود ایرانی ها به این زنجیره مستحکم دفاعی بسیار مشکل بود، اما خروج از آن برای خود عراقی ها هم راحت نبود. در آن زمان صد و پنجاه هزار ایرانی در اطراف خرمشهر و جنوب خوزستان قرار داشتند که با فرماندهی ستاد مشترک ارتش به عملیات می پرداختند. با وجود اختلافاتی میان سپاه پاسداران و ارتش، به دلیل فضای انقلابی و مساله دفاع از مرزهای ملی و پس از دو پیروزی اخیر، آنان با روحیه ای مقاوم می جنگیدند. نیروهای ایران در 30 آوریل 1981، در شب و به دلیل خنثی کردن حملات هوایی و توپخانه ای عراق، از سه طرف به خرمشهر یورش بردند. با وجود دفاع خوب عراقی ها، موج گسترده حملات انسانی  نیروهای ایران سرانجام به شکست ارتش عراق منجر شد. در روزهای بعد نبرد در اطراف خرمشهر، آیادان و کارون ادامه یافت و با ناکامی عراق در انجام پاتک های متقابل در روزهای 3 و 4 می، آنان در حمیدیه و هویزه هم به دلیل کمبود نیرو با شکست دیگری روبرو شدند. در این نبرد ایرانی ها به شکلی غیرمنتظره از هلی کوپترهای تهاجمی شان غلبه عراقی ها و پاسگاه فرماندهی ارتش عراق در شلمچه و فکه استفاده کردند. در طول یک هفته، ایرانی ها در منطقه ای به طول سی کیلومتر، از ایستگاه حسینیه تا حوالی خرمشهر پیشروی کردند و تنها راه ارتباطی سربازان عراقی با خاک کشورشان را تهدید کردند.

 همواره ایجاد دفاع زنجیره ای می تواند به یک دام بالقوه تبدیل شود و در این نبرد اگر چه ورود ایرانی ها به این زنجیره مستحکم دفاعی بسیار مشکل بود، اما خروج از آن برای خود عراقی ها هم راحت نبود

در 9 می آخرین مرحله عملیات آغاز شد. با قطع ارتباط و محاصره شدن عراقی ها، تعداد زیادی تانک و خودروی زرهی و توپ به دست ایرانی ها افتاد و با عقب نشینی عراق، آن ها مواضع دفاعی شان را از دست دادند. طی ده روز بعد که ایران برای تصرف خرمشهر آماده می شد، عراق به تحکیم مواضعش پرداخت. خرمشهر برای عراق نه یک دژ محکم، که یک دام فاقد عمق استراتژیک شده بود. ارتش عراق فاقد نیروهای پشتیبان بود و با وجود مقاومت همه جانبه، دو لشکر عراق در خرمشهر محاصره شدند و راهی جز تسلیم یا فرار از طریق شط العرب و جا گذاشتن تسلیحاتشان نداشتند. پس از ده روز نبرد سخت، یک یگان پاسداران جاده تدارکات رسانی عراق را در 21 می تصرف کرد و با موج حملات نیروهای ایرانی، این شهر به محاصره  کامل درآمد. در 22 می هفتاد هزار ایرانی در برابر  35000 عراقی که پانزده تا بیست و دو هزار نفرشان در دام افتاده بودند، صف آرایی کردند. پس از درگیری های دامنه داری بر سر تسخیر موانع دفاعی، جنگ خیابانی آغاز شد و با وجود آتش بارهای پرمهمات عراق در آن طرف شط، امکان هدف گیری دقیق و اثر بخش برای آنان وجود نداشت. در این درگیری ها، عراق روزانه 100 سورتی پرواز انجام می داد که به دلیل نداشتن سلاح های هدف گیری در شب و نزدیکی نیروها به هم، تأثیر چندانی نداشت. ایران هم از هلی کوپترهایش به طور محدود استفاده کرد، ولی در مجموع هیچ نبرد هوایی ای روی نداد.

در کل در 24 می و به دنبال فرار ارتش عراق از خرمشهر از طریق شط العرب، دوازده هزار عراقی به اسارت در آمدند و گفته ایران در مورد انهدام کامل دو لشکر مکانیزه و دو تیپ مرزبانی عراق می تواند صحیح باشد.

تصرف خرمشهر را باید آخرین اتفاق در مرحله دوم جنگ و بازپس گیری بیشتر مناطق تصرف شده از خاک ایران دانست. در این مرحله و پس از آن، عراق برای دفاع از مناطق تصرف شده اش، نیاز به نیروهایی بیش از آنچه در اختیارش بود داشت و برتری این کشور در بخش جنگ افزار، عملاً رو به کاهش گذاشت.

از 22 مارس تا 24 می و به مدت دو ماه، عراق 5500 کیلومتر مربع از متصرفاتش را از دست داد و سی تا پنجاه هزار کشته و زخمی، 25000 اسیر، نابودی 200 تانک و 400 خود روی زرهی و صدها توپ و خمپاره انداز، از نتایج حملات ایران بود. عراق بیش از هر چیز از نداشتن تخصص در ارتشش و ناتوانی در انعطاف پذیری و ساختار سیاسی در فرماندهی و کنترل خویش آسیب دید.


تنظیم از گروه هنر مردان خدا- تبیان

 

حرف های شنیدنی از فتح المبین

 

 خاطرات عملیات فتح المبین از زبان شهید صیاد شیرازی :

نمی دانم آزمایش کرده اید وقتی مهمانی بر انسان وارد می شود هم از دید مهمان و هم از دید میزبان چه حالی است من برای اینکه مقدمه حرف خودم را بگویم این را تنظیم کردم بادیدار به یادماندنی خودم و همراهانم قبل از اینکه ما وارد منطقه و ماموریت افتخاری جنگ شویم روز پنج شنبه گذشته مخصوصا سفری را انجام دادم تا محل ها را بررسی کنم و ببینم وضعیت چطور است محل هایی که دیدم : 1 نقطه رابیه و میش داغ .2 عین خوش و دهلران .3 جسر نادری و پل کرخه .4 دامنه ارتفاعات ابوصلیبیخات .

بازتاب عملیات فتح المبین در رسانه های خارجی

پس از ناکامی صدام در جلوگیری از عملیّات فتح ‌المبین، یک روز مانده به شروع این عملیّات، صدام حسین طی نامه‌ای به احمد سکوتره (رئیس کنفرانس اسلامی) که تلاش ‌هایی برای صلح انجام داده بود،

عملیات فتح المبین

 شرط سوم ایران را می‌پذیرد، اما فرماندهان نظامی و رزمندگان اسلام بدون توجه به این تثبیت صدام، لحظه‌ای در اجرای این عملیّات تأمل نکرده و در هر منطقه از سرزمین‌های تحت اشغال عراق دست به عملیّات کوبنده و قاطع می‌زنند. عراق برای جلوگیری از اثرات تبلیغات حمله و فتوحات آن آمار تلفات ایران هزاران کشته اعلام می‌کند و تلفات و خسارات وارده به ارتش عراق را بسیار ناچیز می‌خواند.

رادیو بغداد طی اخبار و تفسیرهای گوناگون اعلام می‌کند که نیروهای ایران در تحرکات اخیر خود، به دفاع مستحکم عراق برخورد نموده و با دادن تلفات سنگین راه فرار را در پیش گرفته‌اند... و اضافه می‌کند که در این نبرد قهرمانانه تنها هفت سرباز عراقی کشته شده‌اند.

این ادعا زمانی اعلام می‌شود که 650 کیلومتر مربع از خاک ایران آزاد و 6000 نفر از ارتش عراق اسیر و نزدیک به 10000 نفر کشته و زخمی شده‌اند ( تا پایان مرحله دوم عملیّات).

رادیو بغداد در ادامه اخبار سراسر کذب خود، بازهم به پخش اخبار دروغ پرداخته و می‌گوید:

«منطقه عملیّاتی مملو از اجساد و ادوات زرهی ایرانیان است و آنها با دادن تلفات و اسیر فراوان راه فرار را در پیش گرفته‌اند، اما این بار تلفات خود را تا پایان مرحله دوم، ده نفر اعلام می‌کند».

این در حالی است که نیروهای بعث در بسیاری مواضع خود عقب ‌نشینی کرده و با فرار تاریخی آنها، مقدمه مرحله سوم فراهم شده است.

زمانی که مرحله سوم با موفقیت بی‌نظیر اجرا می‌شود و قریب 25000 نفر کشته و زخمی و 15000 نفر اسیر می‌شوند و رزمندگان اسلام در نزدیکی مرزهای بین‌المللی مستقر می‌شوند، رادیو بغداد با شوق و هیجان فراوان اعلام می‌کند که نیروهای ایرانی همچنان در حال عقب‌ نشینی‌اند و سربازان قدرتمند عراق با اقتدار کامل در حال پیشروی به سوی دزفول و شوش هستند.

در این میان آژانس‌ های خبری و رسانه‌ های گروهی غرب اخبار را به نقل از اعلامیه ‌های نظامی عراق و آب و تاب نقل می‌کنند.

رادیو امریکا:

این رادیو در روز چهارم فروردین 1361 به نقل از روزنامه نیویورک تایمز و به گفته تحلیل‌ گران آمریکایی می‌گوید:

«حمله بزرگی که نیروهای ارتش ایران علیه واحدهای عراقی در منطقه دزفول آغاز کردند، ضربه‌ای کاری به افراد لشکر زرهی عراق که به جبهه نبرد منتقل شده‌ بودند، فرود آورد. تحلیل‌گران این حمله را از نظر لجستیکی درخور توجه دانسته‌اند، اما حاضر نشدند ادعای ایران را در مورد پیروزی قبول کنند.»

عملیات

رادیو عمان:

«عراق اعلام کرد که نیروهایش طی نبردهای 24 ساعت گذشته در جبهه‌های نبرد هشتاد و یک نفر از نیروهای ایرانی را به قتل رسانده‌اند.

خبرگزاری عراق امروز به نقل از یک اطلاعیه نظامی گزارش داد که در منطقه اهواز 62 نفر از نیروهای ایران کشته شده‌اند فرماندهی کل نیروهای مسلح عراق دیشب اعلام کرده بود که نیروهای این کشور در جبهه‌های شوش و دزفول در استان خوزستان ایران 12 تیپ نظامی ایران را متلاشی کرده و تعداد زیادی را به اسارت خود درآورده‌اند.» (4/1/61)

رادیو رأس‌الخیمه:

«خبرگزاری عراق به نقل از گزارشگر خود در میدان ‌های نبرد، گزارش داد که نیروهای عراقی در نخستین ساعات بامداد این روز، حمله گسترده و بزرگی را برای مقابله با نیروهای ایران که در منطقه شوش و دزفول، نیروهای عراق را مورد تهاجم قرار دادند، شروع کرده‌اند. این خبرگزاری می‌افزاید: لشکر 77 ایران به طور کامل نابود شده است.» (4/1/61)

رادیو بی.بی.سی:

« یک سخنگوی ارتش عراق اخبار مربوط به پیروزی‌های اخیر ایران را در جبهه‌های جنگ بی‌اساس توصیف کرد. وی گفت که ایران از ابتدای جنگ تا به حال مدعی چنین پیروزی‌هایی بوده است؛ اما واحدهای نظامی عراق همچنان بر مواضع خود در داخل خاک ایران کاملاً مسلط هستند.»

به دنبال اطلاعیه ‌های نظامی سراسر کذب عراق، کشورهای حوزه خلیج فارس فقط اخبار واصله از شورای فرماندهی بعث را پخش کرده و از پخش پیروزی ‌های ایران خودداری می‌کنند، اما صدام طی پیام ‌هایی به سمینار اسلامی در سریلانکا اعلام می‌کند که عراق هیچ چشمداشتی به خاک ایران نداشته و طالب صلح است.

این تصمیم و پیام صدام برای بسیاری از خبرگزاری‌ها روشن می‌کند که قدرت انهدام و گستردگی عملیّات تا چه حد بوده است و چرا سردار قادسیه به موضع انفعال افتاده است.

به دنبال اظهارات صدام، خبرگزاری‌ها بشدت تحت تأثیر پیروزی‌ های رزمندگان اسلام در عملیّات فتح‌المبین قرار گرفته، به ناچار گوشه‌هایی از این پیروزی بزرگ را بازگو می‌کنند.

رادیو بی.بی.سی:

«کارشناسان امور اطلاعاتی در غرب اظهار می‌دارند اکنون روشن شده است که ایران تا حدودی در جنگ‌های اخیر با عراق موفق بوده است. با این حال عقیده بر آن است که موفقیت ایران قاطع نبوده است.» (19/1/61)

رادیو لندن:

«در حالی که پرزیدنت صدام حسین (رئیس جمهور عراق)، در مصاحبه‌ای که با یک روزنامه فرانسوی، پیروزی ایران در عقب راندن عراقی‌ها را انکار کرده است، طبق گزارش افرادی که در این روز از صحنه جنگ عراق با ایران بازدید کرده‌اند، نیروهای ایران آخرین حمله خود را علیه عراقی‌ها در منطقه شوش از ایالت خوزستان انجام داده‌اند و سپاه چهارم عراق را منهدم ساخته‌اند».

همین رادیو ادامه می‌دهد:

«خبرنگارانی که در ایران به دیدار از جبهه‌های جنگ رفته‌اند، تأیید می‌کنند که نیروهای عراقی در نبرد عظیمی در اطراف دزفول تلفات شدیدی را متحمل شده‌اند و ضایعات بسیاری بر تجهیزات آنان وارد آمده است.

عملیات ثامن الائمه

خبرنگاران می‌گویند که هر دو طرف از آغاز جنگ تاکنون درباره پیروزی‌های خود مبالغه کرده‌اند، اما این روشن است که نیروهای ایران به موفقیت دست یافته‌اند.» (12/1/61)

رادیو آمریکا:

«به گزارش روزنامه واشنگتن پست، صدام حسین اعلام کرد که نیروهای عراق از مواضعی که بیش از یک سال در داخل خاک ایران در تصرف نیروهای عراقی بوده است، عقب ‌نشینی کرده‌اند.»

سردار قادسیه که همیشه در اطلاعیه ‌های نظامی خود دم از پیروزی می‌زد این بار به شکست خود اعتراف کرده و بناچار برای کاستن از فشار تبلیغات، به هذیان‌گویی افتاده و دوباره دم از پیروزی می‌زند.

روزنامه واشنگتن پست در این باره می‌گوید:

«صدام حسین (رئیس جمهور عراق) عقب‌نشینی ارتش را در جنگ خلیج فارس رد کرده و مدعی پیروزی شده است. وی خطاب به گروهی از خبرنگاران فرانسوی در بغداد گرفت: در آنچه در جنگ به دست آمده نه تنها پیروزی برای عراق، بلکه برای انسانیت بوده است. (البته این ادعا کارگر نیفتاده و پیروزی فتح‌المبین همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.» (11/1/61)

مطبوعات انگلیس:

روزنامه تایمز مالی ضمن گزارشی در مورد دستور عقب‌نشینی به نیروهای بعث عراق اقرار می‌کند که صدام به گونه‌ای تحقیرآمیز ناگزیر به عقب‌نشینی شده است و این در حالی است که بطور همه ‌جانبه پیروزی‌های ایران مورد تأیید قرار گرفته است. سپاه چهارم که اینکه فرماندهی ارتش عراق به عقب رانده شدن آن اعتراف دارد، تصور می‌رود بیشتر صدمات را در اثر حمله ایران متحمل شده باشد.

روزنامه دیلی تلگراف:

این روزنامه از قول خبرنگاران خود در بغداد اعتراف می‌کند که دستور عقب ‌نشینی از سوی صدام، دیپلمات ‌های خارجی را در بغداد متوجه ساخته، زیرا تاکنون تمام اعلامیه‌های نظامی رژیم عراق صحبت از پیروزی‌های مداوم ارتش صدام را داشته است. مقامات اطلاعاتی و رسمی آمریکایی تأیید کردند که حداقل 20000 سرباز عراقی در حمله‌های ‌اخیر ایران بشدت تار و مار شده‌اند و..


منبع :

پاتوق

عملیات بیت المقدس 6


عملیات بیت المقدس6 در تاریخ 27/2/67 با رمز مبارک «یا امیرالمومنین(ع)» در منطقه عمومی سلیمانیه عراق برای پاسخ به شرارت های دشمن در خلیج فارس و روستاهای مرزی کشور و با هدف خارج کردن نیروهای خودی از تیررس دشمن و اشرار بر سّد دوکان به مرحله ی اجرا گذاشته می شود.

دفاع مقدس

 رزمندگان نیروی زمینی سپاه پاسداران با حمله به مقر دشمن در عمق خاک عراق، موفق می شوند ارتفاعات اسوس، شیخ محمد و ارتفاعات مهم 2266 و 2100 را آزاد سازند. در این تهاجم، یگان هایی از دشمن از جمله سه تیپ منهدم می شوند و تلفات و خساراتی بر آن ها وارد می آید. با فشار قوای اسلام، مواضع رزمندگان از دید و تیررس خارج و سد و شهر دوکان نیز تحت کنترل آن ها در می آید.

در مرحله اول این عملیات بیش از 1300 تن کشته و زخمی شده و بیش از 320تن اسیر می شوند.

مرحله دوم عملیات بیت المقدس 6

مرحله دوم این عملیات در تاریخ 28/2/67 در منطقه عمومی ماووت از استان سلیمانیه آغاز می شود و رزمندگان نیروی زمینی سپاه در حالی که دشمن از تحرکات آن ها آگاه است، مواضع آن ها را مورد هجوم قرار می دهند و تعداد دیگری را کشته و زخمی و عده ای را از جمله سرهنگ دوم صلاح احمد حسن، فرمانده گردان دوم از تیپ 448 و چند افسر بلند پایه را به اسارت در می آورند.

دفاع مقدس

با انجام این مرحله، اهداف عملیات به طور کامل حاصل می شود  وتلاش دشمن برای باز پس گیری مواضع از دست داده بی نتیجه می ماند. دشمن در اوج استیصال به سلاح شیمیایی متوسل می شود که با عکس العمل پدافند شیمیایی خنثی می شود و رزمندگان اسلام به تثبیت مواضع جدید می پردازند.

 

نتایج عملیات :

یگانهای منهدم شده دشمن:

30 تا 70 در صد از تیپهای 448 و 606 از لشکر 4 پیاده

تیپ 76 از لشکر 4 پیاده

تعداد کشته و زخمی دشمن:

بیش از 2000 نفر

تعداد اسرا:

400 نفر

عملیات حضرت مهدی (عج)


چمران

در اوایل سال 1360 طرح عملیات حضرت مهدی (عج) تهیه شد. بر اساس این طرح می بایست رزمندگان اسلام مرکب از تیپ 3 لشگر 92 زرهی ارتش به همراه یک گردان از سپاه پاسداران و یک گردان از گروه جنگهای نا منظم شهید چمران به هدف تصرف و تأمین تپه «الله اکبر» تک نمایند. همچنین تیپ 2 احتیاط نیروی زمینی ارتش در جنوب و تیپ یک آن لشگر به پدافند در مواضع خود در جنوب غربی اهواز ادامه دهند، و نیروهای زرهی پس از یگانهای پیاده وارد عمل شوند.

سرانجام در ساعت 4 بامداد روز 31 اردیبهشت، عملیات آغاز شد. توپخانه رزمندگان اسلام آتش انبوه خود را بر روی مواضع دشمن گشود. غرش توپها در دل شب، شادی رزمندگان اسلام و وحشت فریب خوردگان عراقی را به دنبال داشت. آتش انبوه به مدت 30 دقیقه اجرا شد و سپس با شدتی کمتر ادامه یافت.

پس از اجرای آتش تهیه در ساعت 4 بامداد روز 31 اردیبهشت 1360 رزمندگان اسلام که تا نزدیکی مواضع دشمن پیشروی کرده بودند، تکبیر گویان به سنگرهای عراقیها هجوم برده و دشمن را غافلگیر کردند.

نبرد رزمندگان اسلام تا ساعت 12 همان روز با شدت تمام ادامه داشت و در آن ساعت یگانها به تحکیم مواضع خود پرداختند تا آمادگی لازم را جهت مقابله با پاتک احتمالی دشمن داشته باشند.

نظر شهید دکتر چمران این بود که همان روز تپه شهیطیه از وجود دشمن پاک شود اما در ساعات اولیه بعد از ظهر همان روز نیروهای دشمن در زمینهای غرب الله اکبر، آماده پاتک شدند

زمین در غرب ارتفاع الله اکبر به نحوی بود که پس از یک دشت کوچک، با شیب ملایم از شرق به غرب مرتفع تر می شد و زمین مناطق غربی به مناطق شرقی تسلط داشت. بنابراین اگر تیپ 3 زرهی به صورت جبهه ای از این منطقه عبور می کرد و به سمت غرب پیشروی می نمود بایستی تلفات احتمالی را می پذیرفت که در آن شرایط چنین امکانی وجود نداشت، اما اگر تپه «شهیطیه» و دامنه جنوبی تپه های «رملی» در شمال منطقه به تصرف نیروهای خودی درمی آمد آنها می توانستند از جناح شمالی، دشمن را تعقیب کنند و تا حوالی آبادی جابر حمدان در 15 کیلومتری غرب الله اکبر پیشروی کنند؛ اما عکس العمل دشمن در تپه شهیطیه مانع از عمل نیروهای اسلام شد و با وجود تصرف و تحکیم تپه الله اکبر تصرف تپه شهیطیه در اولین روز حمله امکان پذیر نشد.

نظر شهید دکتر چمران این بود که همان روز تپه شهیطیه از وجود دشمن پاک شود. تیپ 3 زرهی لشگر 92 داوطلب شد تا این منطقه را از وجود دشمن پاک کند. اما در ساعات اولیه بعد از ظهر همان روز نیروهای دشمن در زمینهای غرب الله اکبر، آماده پاتک شدند، در چنین شرایطی نگهداری تپه الله اکبر برای رزمندگان اسلام ارزش حیاتی تری از تپه شهیطیه داشت.

در 5 خرداد رزمندگانی از گروه جنگهای نامنظم شهید چمران برای تصرف تپه شهیطیه اعزام شدند. آنها توانستند این مأموریت را با موفقیت به انجام رسانند در نتیجه تپه تصرف شد. پایان این عملیات که به مدت 6 روز به طول انجامید در روز 5 خرداد ماه 1360 اعلام شد. این عملیات پس از گذشت تقریباً 8 ماه از آغاز جنگ فتح البابی برای رزمندگان اسلام شد و سد دفاعی دشمن را که روز به روز مستحکمتر می شد شکست. در طی عملیات یاد شده صدها نفر از افراد دشمن به اسارت درآمدند و 280 نفر از آنها کشته و صدها نفر زخمی شدند؛ همچنین تعداد زیادی از تجهیزات و وسایل آنها منهدم شد.


تنظیم از زینب سیفی